Srpska vojska je postigla slavne istorijske pobede na početku Prvog svetskog rata protiv velikog protivnika. Srbija je imala jake saveznike što nije uvek bio slučaj tokom istorije. Ali saveznici nisu uspeli Srbiji da uspostave doturanje pomoći u vidu hrane, medicine, municije. Logistika je bila u bednom stanju. Neprijatelj je okružio Srbiju a putevi i pruge su bili malobrojni i u lošem stanju da bi prihvatili velika snabdevanja.
Solunski front je formiran 1915. godine ali čak ni srpska vojska nije mogla da ga dosegne usled logističkih problema. Tačno je da su saveznici bili neodlučni i da se Grčka kolebala. Međutim, u suštini je logistički problem doveo do toga da srpska vojska sa sve Vladom mora da se povlači teškim putem na Krf i Tunis. Da su saveznici imali koridore i način da dostavljaju pomoć, tj da je logistika bila kvaalitetnija, verovatno bi makar iz sopstvenog interesa bolje podržali srpskog saveznika.
Kada se vojska uz velike žrtve povukla na Krf, uopšte nije bilo lako konsolidovati vojsku i prebaciti je na Solunski front ili neku drugu lokaciju jer su neprijatelji podmornicama i brodovima kontrolisali pomorske puteve. Kopnene linije su na celom Balkanu bile u žalosnom stanju. Vazdušni saobraćaj praktično nije postojao. Neprijatelj je kontrolisao prugu prema Bugarskoj i i Istanbulu tj prema svojim saveznicima.
Solunski front su formirali Britanci i Francuzi još 1915. godine. Njegova dužina je iznosila oko 400 kilometara po često nepristupačnim terenima i planinama, sa rečnim dolinama gde su komarci izazivali malariju. Dopremati ljudske snage i materijal na Solunski front je bio poseban izazov zbog neprijateljske pretnje i dominacije morskim putevima. Saveznički transporti su išli morskim putem od Taranta u Italiji do malene luke Itea u Korintskom zalivu. Zatim su konvoji kamiona vozili robu i ljude do gradića Bralo koji je bio povezan prugom sa Solunom. Ali grad Solun je daleko od samog fronta. Da bi se sam front snabdevao situaciju je znatno otežavao nedostatak puteva i pruga u severnoj Grčkoj. Put iz Seresa je propao pod vojnim konvojima. Bilo je nužno iznova uspostaviti saobraćajne koridore.
U periodu do završetka rata 16.000 grčkih muškaraca i 3.700 žena je uz 4.500 turskih zarobljenika popravilo puteve i izgradilo 100 kilometara pruge kojom je moglo da redovno teče snabdevanje savezničkih vojski duž solunskog fronta.
Tek kada se sve poklopilo, savezničke snage su združeno probile front i omogućile da srpska vojska ostvari veliku vojnu pobedu.
